| دلا زارت برون نتوان نهادن | قدم در موج خون نتوان نهادن | |
| بر اسب عمر هرای جوانی است | بر او زین سرنگون نتوان نهادن | |
| تو را هر دم غم صد ساله روزی است | ذخیره زین فزون نتوان نهادن | |
| به کتف عمر میکش بار محنت | که بر دهر حرون نتوان نهادن | |
| به نامت چون توان کرد ابلقی را | که داغش بر سرون نتوان نهادن | |
| در این منزل رصد جهان میستاند | گنه بر رهنمون نتوان نهادن | |
| خراب است آن جهان کاول تو دیدی | اساسی نو کنون نتوان نهادن | |
| به صد غم ریسمان جان گسسته است | غمی را پنبه چون نتوان نهادن | |
| دلی کز جنس برکندی نگهدار | که بر ناجنس و دون نتوان نهادن | |
| سرت خاقانیا در بیم راهی است | کز آنجا پی برون نتوان نهادن |