| پنجاه و هفت رفت ز تاریخ عمر من | شد سودمند مدت و نا سودمند ماند | |
| وامروز بر یقین و گمانم ز عمر خویش | دانم که چند رفت و ندانم که چند ماند | |
| فهرست حال من همه با رنج و بند بود | از حبس ماند عبرت و از بند پند ماند | |
| از قصد بدسگالان و ز غمز حاسدان | جان در بلا فتاد و تن اندر گزند ماند | |
| چوگان بنه که گوی تو اندر چه اوفتاد | خیره مطپ که کره‌ی تو در کمند ماند | |
| لیکن به شکر کوش که از طبع پاک تو | چندین هزار بیت بدیع بلند ماند |