| نشست شمع سحر ای چراغ مجلسیان خیز | بیار باده و بشنو نوای مرغ سحرخیز | |
| سپیده نافه گشایست و باد غالیه افشان | شراب مشک نسیمست و مشک غالیه آمیز | |
| کنون که غنچه بخندید و باد صبح برآمد | بگیر داد صبوحی ز باده‌ی طرب انگیز | |
| چراغ مجلس مستان ز شمع چهره برافروز | ز بهر نقل حریفان شکر ز پسته فرو ریز | |
| مرا که خال تو فلفل فکنده است برآتش | چرا ز غالیه دلبند می‌کنی و دلاویز | |
| برون ز شکر شیرین سخن مگوی که فرهاد | به نیم جو نخرد خسروی ملکت پرویز | |
| بسوز مجمر و دود از دل عبیر برآور | بساز بربط و آتش ز جان عود برانگیز | |
| بگیر سلسله‌ی زلف دلبران سمن رخ | برآر شور ز یاقوت شاهدان شکرریز | |
| مرا مگوی که پرهیز کن ز میکده خواجو | که مست عشق نداند حدیث توبه و پرهیز |