| طلع الصبح من وراء حجاب | عجلو بالرحیل یا اصحاب | |
| کوس رحلت زدند و منتظران | بر سر راه میکنند شتاب | |
| وقت کوچست و کرده مهجوران | خاک ره را بخون دیده خضاب | |
| نور شمعست یا فروغ جبین | می‌نمایند مه رخان ز نقاب | |
| ناقه بگذشت و تشنگان در بند | کاروان رفت و خستگان در خواب | |
| من چنان بیخودم که بانگ جرس | هست در گوش من خروش رباب | |
| جگرم تشنه و منازل دوست | از سرشکم فتاده بر سر آب | |
| کنم از خون دل بروز وداع | دامن کوه پر عقیق مذاب | |
| هر دم از کوچگه ندا خیزد | کی رفیق از طریق روی متاب | |
| بر نشستند همرهان برخیز | باد بستند دوستان دریاب | |
| هیچ دانسته‌ئی که دوزخ چیست | دل بریان و داغ هجر عذاب | |
| از مغیلان چگونه اندیشد | هر که سازد نهالی از سنجاب | |
| بر فشان طره‌ای مه محمل | تا برآید ز تیره شب مهتاب | |
| دل خواجو ز تاب هجر بسوخت | مکن آتش که او نیارد تاب |