| مغنی وقت آن آمد که بنوازی رباب | صبوحست ای بت ساقی بده شراب | |
| اگرمردم بشوئیدم بب چشم جام | وگر دورم بخوانیدم بواز رباب | |
| فلک در خون جانم رفت و ما در خون دل | می لعل آب کارم برد و ما در کار آب | |
| مرا بر قول مطرب گوش و مطرب در سماع | من از بادام ساقی مست وساقی مست خواب | |
| چو هندو زلف دود آسای او آتش نشین | چو طوطی لعل شکر خای او شیرین جواب | |
| دل از چشمم بفریادست و چشم از دست دل | که هم پرعقابست آفتاب جان عقاب | |
| کبابم از دل پرخون بود وقت صبوح | که مست عشق را نبود برون از دل کباب | |
| سر کویت ز آب چشم مهجوران فرات | سر انگشتت بخون جان مشتاقان خضاب | |
| دلم چون مار مپیچد ز مهرم سرمپیچ | رخت چون ماه می‌تابد ز خواجو رخ متاب |