| و گر آن آب چون حجر گردد | به مرور زمانه زر گردد | |
| ور بود وزن زیبق افزونتر | نقرهای باشد و نگردد زر | |
| ور ز مساوات و وزن این دو بخار | تیره باشد ز اختلاط غبار | |
| نام جسمی چنین حدید بود | وین پس از مدتی مدید بود | |
| ور ظلمت عدیم نور شدند | وز مساوات و وزن دور شدند | |
| زان تمازج به مذهب هر مس | جسد قلع و سرب خیزد و مس | |
| وآنچه ملح و شبوب و زاجاتند | هم ز تاثیر این مزاجاتند | |
| هم چنین از دریچهای دگر | حال و حکم نتیجهای دگر | |
| تا شد این خاک پر گهر گنجی | خلق نامبرده بر یکی رنجی | |
| اصل و بنیاد این جواهر خاک | این دو روحند، با تو گفتم پاک | |
| وین جمیع ار نفیس و گردونند | زادهی اختران گردونند | |
| زین میان زر بود نتیجهی مهر | نقره فرزند ماه زیبا چهر | |
| مس و آهن ز زهره و بهرام | بهرهمندند و نور یاب مدام | |
| قلع از مشتری و جیوه ز تیر | زحل اندر سرب کند تاثیر |