میطپد از شوق دل در سینهام گوئی که باز | تیر دل دوزی به دل ز ابرو کمانی میرسد | |
میکند از شوق رشحه حرز جان تعویذ عمر | سنگ جوری کز جفای پاسبانی میرسد | |
جعد مشکینش مگر سوده به خاک پای شاه | کز شمیمش برمشامم بوی جانی میرسد | |
شاه محمود جهانبخش آن که جسم مرده را | از دم جانبخش او روح روانی میرسد |