| حق را ندید آنکه رخ خوب من ندید | باری نظاره کن رخ انوار گسترم | |
| انوار انبیا همه آثار روی من | انفاس اولیا ز نسیم مطهرم | |
| ارواح قدس جمله نمودار معنیم | اشباه انس جمله نگه‌دار پیکرم | |
| بحر محیط رشحه‌ای از فیض فایضم | نور بسیط لمعه‌ای از نور ازهرم | |
| از من کمال یافت نبوت که خاتمم | بر من تمام گشت ولایت که سرورم | |
| عالی‌ترین معارج ارواح کاملان | نازک‌ترین مدارج والای منبرم | |
| بحر ظهور و بحر بطون قدم بهم | در من ببین که مجمع بحرین اکبرم | |
| موسی و خضر در طلب مجمعی چنین | لب تشنه‌اند بر لب دریای اخضرم | |
| جسم رخم به صورت آدم پدید شد | در حال سجده کرد فرشته برابرم | |
| کشتی نوح از نظر من نجات یافت | نار خلیل سوخت هم از تاب آذرم | |
| عیسی که مرده زنده همی کرد از نفس | بود آن نفس هم از نفس روح پرورم | |
| امروز هر که سلطنت و جاه من بدید | بیند چو آفتاب عیان روز محشرم | |
| بر تخت اختیار نشسته به عز و ناز | گشته همه مراد ز دولت میسرم | |
| بر درگه خلافت من صف زده رسل | در سایه‌ی لوای من آسوده لشکرم | |
| هم واصفان شرعم و هم حاملان عرش | جمله به یک زبان شده آنجا ثناگرم | |
| در بحر بی‌نهایت اوصاف مصطفی | گفتم که آشنا کنم و غوطه‌ای خورم | |
| هم در شب فروز ازل آیدم به کف | هم گوهر حیات ابد زو برآورم | |
| نارفته در میانه که موجیم در ربود | وافکند در میانه لی و گوهرم | |
| می‌خواهم این زمان که برآرم دمی از آن | لیکن نمی‌توان، که گشت آب از سرم | |
| یک قطره نیست ز دریای نعت او | وصفی که گشته ظاهر ازین گفته‌ی ترم |