| ور نشد زین بیان تو را روشن | جام گیتی‌نمای را به کف آر | |
| کاش بودی به جای دم قدمی | یا ظهوری به جای این اظهار | |
| یا در اول نهان شدی آخر | یا در انوار طی شدی اطوار | |
| تا عراقی جان رسیده به لب | باز رستی ز دست خود یک بار | |
| گر ببودم نبود پیوستی | کردمی آن نفس به جان اقرار | |
| تا ببینی درو که جمله یکی است | خواه یکصد شمار و خواه هزار | |
| هر پراکنده‌ای که جمع شود | بر زبانش چنین رود گفتار | |
| اگر عراقی زبان فرو بستی | آشکارا نگشتی این اسرار |