| ملک اگر جسم و عدل جان باشد | ملک و عدل خدایگان باشد | |
| شهسواری که نعل شبرنگش | افسر شاه خاوران باشد | |
| سرفرازی که گرد نعلینش | زینت افسر سران باشد | |
| آن که از صدمت عدالت او | دزد چاوش کاروان باشد | |
| وانکه از هیبت سیاست او | گرگ یاغی سگ شبان باشد | |
| ای فلک رتبهی کابلق حکمت | همه جا مطلقالعنان باشد | |
| فارس دولت تو را دوران | همه یک ران به زیر ران باشد | |
| نرسد سه فتنه را خللی | گر نه تیغ تو در میان باشد | |
| روز هیجا همای تیر تو را | طعمه از مغز استخوان باشد | |
| در زمانی که از هجوم سپاه | رستخیز از دو حد عیان باشد | |
| بر هوا گرد تیره از چپ راست | آتش فتنه را دخان باشد | |
| در زمینی که از غبار مصاف | چهرهی آسمان نهان باشد | |
| گه ز دست یلان تیرانداز | لرزه در پیکر کمان باشد | |
| گه ز سهم خدنگ طایر روح | مرغ گم کرده آشیان باشد | |
| در کمان تیر جان شکار بود | در کمین مرگ ناگهان باشد | |
| عکس پیکان ناوک پران | ماهی چشمه سنان باشد | |
| هرکجا چاشنی چشاند گرز | مرد را مغز در دهان باشد | |
| هرکه را شربتی دهد شمشیر | سیر از شربت روان باشد | |
| هرچه در خاطر اجل گذرد | تیغ را بر سر زبان باشد | |
| چو عنان فرس به جنبانی | رعشه در جسم انس و جان باشد |