| تا بدن دستگاه جان باشد | دست دست خدایگان باشد | |
| پادشاهی که حکم او همه جا | بر سر خسروان روان باشد | |
| شیر حربی کزو لباس حیات | بر تن صفدران دران باشد | |
| شاه طهماسبخان که سپهش | همچو سنجر هزار خان باشد | |
| آن که نبود برون ز کشور او | هرکه را در زمین مکان باشد | |
| وانکه زیر نگین بود او را | هرچه در تحت آسمان باشد | |
| گر به رفع قضا نویسد حکم | اهتمام قدر در آن باشد | |
| وز به عزل قدر دهد فرمان | اقتضای قضا چنان باشد | |
| همتش چون به بذل پردازد | کیسه پرداز بحر و کان باشد | |
| کرمش کیسهای که پر سازد | مخزن گنج شایگان باشد | |
| ای به جائی که قصد قدر تو را | پایه بر فرق فرقدان باشد | |
| بام ایوان عرش سای تو را | چرخ نه پایهی نردبان باشد | |
| جودت ار نرخها کند تعیین | عمر جاوید را یگان باشد | |
| کان برآرد به زینهار انگشت | چون تو را خامه در بنان باشد | |
| هرچه گیرد ز بحر و کان ایام | دل و دست تواش ضمان باشد | |
| دل چو بحر اندر اضطراب افتد | چون کف تو گوهرفشان باشد | |
| دهر اگر خواهد از تو طول بقا | حشر و نشر اندرین جهان باشد | |
| میرسد مطلعی دگر که چه زر | در بلاد سخن روان باشد |