تجافی طبیبی نائیا عندوائیا
|
|
اخلای خلوتی ابیت و دائیا
|
بنی ام قد ابکی دما و تروننی
|
|
فما بالکم لاترحمون بکائیا
|
الم یان اخوانی لکم ان ترحموا
|
|
علیکم کیبا فی دمی اللیل باکیا
|
فصرت ولا ادری منالیوم لیلتی
|
|
ولا عن یمینی لو نظرت شمالیا
|
اذا غالنی یا قوم دائی خلالکم
|
|
و مت فممن یطلبون بثاریا
|
فقوموا بلامهل و شوقوا مطیکم
|
|
الی کعبه الامال دار الامانیا
|
الی بلدة حفت بکل مسرة
|
|
الی بلدة اضحت من الهم خالیا
|
الی بلدة فیها هوای و منیتی
|
|
الی بلدة فیها جیبی ثاویا
|
قفوا عنده مستانسین و بلغوا
|
|
الیه سلامی ثم بثوا غرامیا
|
و قصوا له همی و کربی و لوعتی
|
|
و شدة اسقامی و طول عنائیا
|
و کثرة آلامی و قلة حیلتی
|
|
و طول مقاساة النوی و اصطباریا
|
و قولواله یا صاح یا غایة المنی
|
|
و قاک اله العالمین الدواهیا
|
امن طول ایام الفراق نسیتنی
|
|
و حاشاک ان تنسی محبا موافیا
|
ام اخترت غیری من محبیک مثرا
|
|
و حاشاک ان تعتاضنی بسوائیا
|
نسیت عهودا بیننا و نقضتها
|
|
فیاویح نفسی ما حسبتک ناسیا
|
مضیالعمر فی ضر منالعیش و انقضی
|
|
و ما الدهر الاباخل عن مرامیا
|
الی الله اشکو لیلة مد لهمة
|
|
علیالعین ارخت من دجاها غواشیا
|
الی الله اشکو من هموم صغارها
|
|
یحاکی الجبال الشامخات رواسیا
|
سمت حبیبی من انیتی ورنتی
|
|
و اصغاء آلامی و طول مقالیا
|