سپیدهدم که وقت کار عامست
|
|
نبیذ غارجی رسم کرامست
|
مرا ده ساقیا جام نخستین
|
|
که من مخمورم و میلم به جامست
|
ولیکن لختکی باریکتر ده
|
|
نبیذ یکمنی دادن کدامست
|
نماز بامدادان کرد باید
|
|
سه جام یکمنی خوردن حرامست
|
چو وام ایزدی بنهاده باشم
|
|
مرا ده ساتگینی بر تو وامست
|
چنانکه باز نشناسد امامم
|
|
رکوعم را رکوعست ار قیامست
|
خوشا جام میا، خوشا صبوحا
|
|
خوشا کاین ماهرو ما را غلامست
|
دو زلفش دو شب و دو خال مشکین
|
|
ظلام اندر ظلام اندر ظلامست
|
صبوح از دست آن ساقی صبوحست
|
|
مدام از دست آن دلبر مدامست
|
غلام و جام می را دوست دارم
|
|
نه جای طعنه و جای ملامست
|
همیدانم که این هر دو حرامند
|
|
ولیکن این خوشیها در حرامست
|