| زندهدلی از صف افسردگان | رفت به همسایگی مردگان | |
| پشت ملالت به عمارات کرد | روی ارادت به مزارات کرد | |
| حرف فنا خواند ز هر لوح خاک | روح بقا جست ز هر روح پاک | |
| گشتی ازین سگمنشان، تیزتگ | همچو تک آهوی وحشی ز سگ | |
| کارشناسی پی تفتیش حال | کرد از او بر سر راهی سال | |
| کاینهمه از زنده رمیدن چراست؟ | رخت سوی مرده کشیدن چراست؟ | |
| گفت: «بلندان به مغاک اندرند | پاک نهادان ته خاک اندرند | |
| مرده دلاناند به روی زمین | بهر چه با مرده شوم همنشین؟ | |
| همدمی مرده، دهد مردگی | صحبت افسردهدل، افسردگی | |
| زیر گل آنان که پراگندهاند | گرچه به تن مرده، به جان زندهاند» | |
| جامی، از این مردهدلان گوشهگیر! | گوش به خود دار و، ز خود توشهگیر! | |
| هر چه درین دایره بیرون توست | گام سعایت زده در خون توست |