دلا در عشق تو صد دفترستم
|
|
که صد دفتر ز کونین ازبرستم
|
منم آن بلبل گل ناشکفته
|
|
که آذر در ته خاکسترستم
|
دلم سوجه ز غصه وربریجه
|
|
جفای دوست را خواهان ترستم
|
مو آن عودم میان آتشستان
|
|
که این نه آسمانها مجمرستم
|
شد از نیل غم و ماتم دلم خون
|
|
بچهره خوشتر از نیلوفرستم
|
درین آلاله در کویش چو گلخن
|
|
بداغ دل چو سوزان اخگرستم
|
نه زورستم که با دشمن ستیزم
|
|
نه بهر دوستان سیم و زرستم
|
ز دوران گرچه پر بی جام عیشم
|
|
ولی بی دوست خونین ساغرستم
|
چرم دایم درین مرز و درین کشت
|
|
که مرغ خوگر باغ و برستم
|
منم طاهر که از عشق نکویان
|
|
دلی لبریز خون اندر برستم
|