| ساقی به نور باده برافروز جام ما | مطرب بگو که کار جهان شد به کام ما | |
| ما در پیاله عکس رخ یار دیدهایم | ای بیخبر ز لذت شرب مدام ما | |
| هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق | ثبت است بر جریده عالم دوام ما | |
| چندان بود کرشمه و ناز سهی قدان | کاید به جلوه سرو صنوبرخرام ما | |
| ای باد اگر به گلشن احباب بگذری | زنهار عرضه ده بر جانان پیام ما | |
| گو نام ما ز یاد به عمدا چه میبری | خود آید آن که یاد نیاری ز نام ما | |
| مستی به چشم شاهد دلبند ما خوش است | زان رو سپردهاند به مستی زمام ما | |
| ترسم که صرفهای نبرد روز بازخواست | نان حلال شیخ ز آب حرام ما | |
| حافظ ز دیده دانه اشکی همیفشان | باشد که مرغ وصل کند قصد دام ما | |
| دریای اخضر فلک و کشتی هلال | هستند غرق نعمت حاجی قوام ما |