| زهی خاک درت تریاک اعظم | طفیلی وجودت کل عالم | |
| زهی موسی عمران بر در تو | به هارونی میان دربسته محکم | |
| زهی دربان تو یعنی که افلاک | شده چوبک زنت عیسی مریم | |
| تو را شیطان مسلمان گشته جاوید | ولی پیچیده سر از پیش عالم | |
| اگر با نام حق نامت نگویند | که را باشد مسلمانی مسلم | |
| نیاید خسته‌ای کو منکرت شد | بجز خاکستر خود هیچ مرهم | |
| عدو گر بنگرد در تو به انکار | نماند مردمش در دیده محکم | |
| نگین می‌خواست از مهر تو گردون | از آن شد حلقه وش مانند خاتم | |
| نگینش چون نشد مهر نبوت | لبان خویش نیلی کرد ازین غم | |
| اگر در نطق آیم تا قیامت | نیارم گفت یک وصف تمامت |