| مال و ملک و زور تن دایم نماند کاین همه | پیرزیهااند و بس بی‌قدر باشد پیرزی | |
| عاجزی گرگی است ای غافل که او مردم خورد | عاجز آئی بی‌گمان هرچند کاکنون معجزی | |
| دیر برناید تو را کاندر بیابان اوفتی | خانه اکنون کن پر از بر کاندر این بر بروزی | |
| پند حجت را بخوان و درس کن زیرا که هست | چون قران از محکمی وز نیکوی وز موجزی |