| عهد فرزندانت را تعویذ گردن کرده‌اند | تا بدان ز ابلیس دور اندر امانند، ای رسول | |
| ممنان چون تشنگانند و امامان زمان | ابر رحمت را بر ایشان آسمانند، ای رسول | |
| رحمت ایزد توی بر خلق و، فرزندان تو | همچو تو بر ما رحیم و مهربانند، ای رسول | |
| دوستان اهل بیت تو به نور علمشان، | چون به قیمت زر، به حکمت داستانند،ای رسول | |
| چون وصی را رد کرده‌ستند امت بیشتر | از پس بهمان و شاگرد فلانند، ای رسول؟ | |
| جز که ما را نیست معلوم این که فرزندان تو | خازن علمند و گنجور قرانند، ای رسول | |
| جز که شیعت کس نمی‌گوید رحیق و سلسبیل | ناصبی یکسر همه جویای نانند، ای رسول | |
| فتنه گشتستند بر الفاظ بی معنی همه | نیستند اینها قرآن خوان، طوطیانند، ای رسول | |
| لفظ بی‌معنی چه باشد؟ شخص بی‌جان از قیاس | اهل بیتت شخص دین را پاک جانند، ای رسول | |
| خلق را از بهر معنی قران باید امام | این امامان مزور بی‌بیانند، ای رسول | |
| این امامان سوی اهل حکمت از بی‌حاصلی | همچنان کاندر بیابان نردبانند، ای رسول | |
| شاعیان مر ناصبی را در سال مشکلات | راست همچون در نواله استخوانند، ای رسول | |
| شیعت حق را امامان زمان اهل بیت | از پی ابلیس دور اندر امانند، ای رسول | |
| دل گران دارند شیعت بر سبکساران خلق | رایگان این ناکسان را بر کران‌اند، ای رسول | |
| چون به مشکل‌های تاویلی بگیرم راهشان | جز بسوی زشت گفتن ره ندانند، ای رسول | |
| چون نگشتند از طریق بهتری این امتت | بد سگال و بد فعال و بد نشانند، ای رسول | |
| در میان خلق دین حق نمانده‌ستی ولیک | اهل بیت و ممنان اندر میانند، ای رسول | |
| ار تو مردم بودیی و امروز امت مردمند | پس نپندارم که اینها مردمانند، ای رسول |