| چنین تا چند در یکجا نشینیم | ز حد شد تا به کی از پا نشینیم | |
| به یک جا خانه آن مقدار کردیم | که خود را پیش مردم خوار کردیم | |
| ز ما دلگیر گردیدند یاران | به جان گشتند دشمن دوستداران | |
| خوش آنکس را که یکجا نیست مسکن | نه کس را دوست می‌بیند نه دشمن |
| چنین تا چند در یکجا نشینیم | ز حد شد تا به کی از پا نشینیم | |
| به یک جا خانه آن مقدار کردیم | که خود را پیش مردم خوار کردیم | |
| ز ما دلگیر گردیدند یاران | به جان گشتند دشمن دوستداران | |
| خوش آنکس را که یکجا نیست مسکن | نه کس را دوست می‌بیند نه دشمن |