| ای مقیمان این خجسته مقام | دور باد از شما غم ایام | |
| بر در این بهشت روحانی | عیش و عشرت کنند رضوانی | |
| زین طربخانه نشاط انگیز | رفته غم تا در عدم به گریز | |
| این حرم وین ریاض گرد حرم | قصر حور است و بوستان ارم | |
| صحن و سقفش به چشم صنعت بین | زیور آسمان و زیب زمین | |
| کلک نقاش او گه نیرنگ | ناسخ کارنامه ارژنگ | |
| حبذا طرح این بنای شگرف | پیش دریاچه چو قلزم ژرف | |
| قلزم ژرف و آبش از کوثر | اندر او عکس مهر زورق زر | |
| غایت عمق اندر او نایاب | گاو ماهی ندیدش از ته آب | |
| آب صافش زلال چشمه‌ی مهر | غرق در وی چو عکس خویش سپهر | |
| ای خوشا جوی سنگ مرمر او | کز بلور است اصل گوهر او | |
| سنگ شفافش آب آینه رنگ | رنگ آیینه‌اش گل از پس سنگ | |
| جوی آن آب سلسبیل سرشت | نایب جوی شیر باغ بهشت | |
| حوضی از هر طرف چو یشم در او | خیره از بس اشعه چشم در او | |
| گشته زان حوض آینه کردار | روز بر آب خضر تیره و تار | |
| ماهی ار آلت بیان می‌داشت | وصف آن حوض بر زبان می‌داشت | |
| دیده با ماهیش به جلوه در آب | حوت گردون ز رشگ گشته کباب | |
| صور صفحه‌ی جدار و درش | نسخه‌ی لوح بینی و صورش | |
| نقش بی‌جان خانه‌ی نقاش | یافته جان ز لطف آب و هواش | |
| مطبخش قوت بخش جان همه | بهره ور گشته زان روان همه |