شام هجران تو تشریف به هر جا ببرد
|
|
در پس و پیش هزاران شب یلدا ببرد
|
دود آتشکده از کلبه عاشق خیزد
|
|
گر به کاشانهی خود آتش موسا ببرد
|
میجهد برق جمالی که دهد اجر فراق
|
|
کیست تا مژده به یعقوب و زلیخا ببرد
|
عشق چون بر سر کس حملهی بیداد آرد
|
|
اولش قوت بگریختن از پا ببرد
|
هرکرا بر در نازک بدنان خواند عشق
|
|
دل و جانی که بود ز آهن وخارا ببرد
|
آنکه سود سر بازار محبت خواهد
|
|
باید آنجا همهی سرمایهی سودا ببرد
|
در برو باز زنم بی رخ او رضوان را
|
|
گر به گلزار بهشتم به تماشا ببرد
|
ندهد طوف صنمخانه به سد حج قبول
|
|
شیخ صنعان که دلش را بت ترسا ببرد
|
با چنین درد که وحشی به دعا میطلبد
|
|
بایدش کشت اگر نام مداوا نبرد
|