باده کو تا خرد این دعوی بیجا ببرد
|
|
بیخودی آید و ننگ خودی از ما ببرد
|
خوش بهشتیست خرابات کسی کان بگذاشت
|
|
دوزخ حسرت جاوید ز دنیا ببرد
|
ما و میخانه که تمکین گداییدر او
|
|
شوکت شاهی اسکندر و دارا ببرد
|
جام می کشتی نوح است چه پروا داریم
|
|
گر چه سیلاب فنا گنبد والا ببرد
|
جرعهی پیر خرابات بر آن رند حرام
|
|
که به پیش دگری دست تمنا ببرد
|
عرصهی ما به مروت که ز عالم کم شد
|
|
هدهدی کو که به سر منزل عنقا ببرد
|
شاخ خشکیم به ما سردی عالم چه کند
|
|
پیش ما برگ و بری نیست که سرما ببرد
|
خانه آتش زدگانیم ستم گو میتاز
|
|
آنچه اندوخته باشیم به یغما ببرد
|
وحشی از رهزن ایام چه اندیشه کنیم
|
|
ما چه داریم که از ما نبرد یا ببرد
|