گرد سر تو گردم و آن رخش راندنت | واندست و تازیانه و مرکب جهاندنت | |
شهری به ترکتاز دهد بلکه عالمی | ترکانه برنشستن و هر سو دواندنت | |
پیش خدنگ پرکش ناز تو جان دهم | وان شست باز کردن و تا پر نشاندنت | |
میرم به آن عتاب که گویا سرشتهاند | سد لطف با ادای تعرض رساندنت | |
طرز نگاه نازم و جنبیدن مژه | وان دامن کرشمه به مردم فشاندنت | |
وحشی اگر تو فارغی از درد عشق ، چیست | این آه و ناله کردن و این شعر خواندنت |