تجلت من سمات الامانی
|
|
تباشیر المسرة والامان
|
و صبح النحج لاح وهب سحرا
|
|
نسیم الانس موصوب الجنان
|
واضحی الروض مخضرا فبادر
|
|
الی الاقداح من کف القیان
|
نهان چون زاهدان تا کی خوری می
|
|
چو رندان فاش کن راز نهانی
|
بزن مطرب نوای ارغنونی
|
|
بده ساقی شراب ارغوانی
|
ادر کاسا و لاتسکن و عجل
|
|
ودع هذا التکاسل والتوانی
|
معتقة لدی الحکماء حلت
|
|
علی نغم المثالث والمثانی
|
غم فردا نخور دیگر تو خوش باش
|
|
منت میگویم آن دیگر تو دانی
|
مجوی از عهد گردون استواری
|
|
مخواه از طبع دنیا مهربانی
|
مده وقت طرب یکباره از دست
|
|
دوباره نیست کس را زندگانی
|
مینوشین ز دست دلبری گیر
|
|
که در قد و خدش حیران بمانی
|
یضاهی خده وردا طریا
|
|
تبسم ثغره کالا قحوانی
|
ز حالش هوشیاران کرده مستی
|
|
ز چشمش برده مستان ناتوانی
|
چو گل افسانه در مجلس فروزی
|
|
چو بلبل شهره در شیرین زبانی
|
خرد گوید چو آری در کنارش
|
|
ندیدم کس بدین نازک میانی
|
زمان عشرتست و بزم خسرو
|
|
سلیمان دوم جمشید ثانی
|
ابواسحق سلطان جوانبخت
|
|
که برخوردار بادا از جوانی
|
شکوه افزای تخت کیقبادی
|
|
سریر افروز بزم خسروانی
|
فریدون حشمتی در تاج بخشی
|
|
سکندر رقعتی در کامرانی
|
به اقبالش فلک را سربلندی
|
|
به دورانش جهان را شادمانی
|