| گوئیا خلد برینست این همایون بارگاه | یا حریم کعبه یا فردوس یا ایوان شاه | |
| پیشگاه حضرتش گردنکشانرا بوسه جای | بر غبار آستانش پادشاهان را جباه | |
| چون ستاره در شعاع شمس پنهان میشود | چون فروغ شمسه‌هایش بنگرد خورشید ماه | |
| گر تفرجگاه جنات نعیمت آرزوست | چشم بگشا تا ببینی جنت بی‌اشتباه | |
| واندر او تخت سلیمان دوم دارای دهر | شاه گیتی‌دار جمشید فریدون دستگاه | |
| آفتاب هفت کشور خسرو مالک رقاب | سایه‌ی حق شیخ ابواسحق بن محمودشاه | |
| خسروان را درگه والای او امید گاه | بارگاه عالیش گردن فرازان را پناه | |
| مشگ تاتاری شود چون پاش بوسد خاکرا | سرو گردد گر از آنحضرت نظر یابد گیاه | |
| مثل او سلطان نیابد در جهان وین بحث را | هر کجا دعوی کنم از من نخواهد کس گوا | |
| چشم بد دور از جنابش باد و بادا تا ابد | دولتش باقی جهان محکوم و یاری ده اله |