| ای بر در تو دولت و اقبال پاسبان | وی خاک آستانهی تو کعبهی امان | |
| هرکس که همچو حلقه برین در ملازمست | او را اسیر و حلقه بگوشند انس و جان | |
| وانکس که بر در تو نگردد کلید دار | در تخته بند بسته بود چون کلید دان | |
| خرم دریکه باز شود هر سحرگهی | بر درگه خجستهی سلطان کامران | |
| خورشید ملک سایهی یزدان جمال دین | دارای دهر خسرو گیتی جم زمان | |
| شاهی که اطلس تتق زرنگار چرخ | مانند پرده مینهدش سر بر آستان | |
| بادا همیشه بر در دولت سرای او | تایید و بخت و دولت و اقبال را قران |