قسمت سوم

مو که یارم سر یاری ندیره		مو که دردم سبکباری ندیره
همه واجن که یارت خواب نازه		چه خوابست اینکه بیداری ندیره

□

نمیدانم که سرگردان چرایم		گهی نالان گهی گریان چرایم
همه دردی بدوران یافت درمان		ندانم مو که بیدرمان چرایم

□

دل از دست غمت زیر و زبر بی		بچشمان اشکم از خون جگر بی
هران یاری چو مو پرناز دیره		دلش پر غصه جانش پر شرر بی

□

بدنیای دنی کی ماندنی بی		که دامان بر جهان افشاندنی بی
همی لا تقنطوا خوانی عزیزا		دلا یا ویلنا هم خواندنی بی

□

از آن روزیکه ما را آفریدی		بغیر از معصیت چیزی ندیدی
خداوندا بحق هشت و چارت		ز ما بگذر شتر دیدی ندیدی

□

مو که آشفته حالم چون ننالم		شکسته پر و بالم چون ننالم
همه گویند فلانی چند نالی		تو آیی در خیالم چون ننالم

□

بشم واشم که تا یاری گره دل		به بختم گریه و زاری گره دل
بگردی و نجوئی یار دیگر		که از جان و دلت یاری گره دل

□

خدایی که مکانش لامکان بی		صفابخش جمال گلرخان بی
پدید آرنده‌ی روز و شب و خلق		که بر هر بنده او روزی رسان بی

□

گلش در زیر سنبل سایه پرور		نهال قامتش نخلی است نوبر
زعشق آن گل رعنا همه شب		چو بلبل ناله و افغان برآور

□

دل شاد از دل زارش خبر نی		تن سالم زبیمارش خبر نی
نه تقصیره که این رسم قدیمه		که آزاد از گرفتارش خبر نی