قسمت دوم

غم و درد دل مو بی حسابه		خدا دونه دل از هجرت کبابه
بنازم دست و بازوی ته صیاد		بکش مرغ دلم بالله ثوابه

□

بی تو تلواسه دیرم ای نکویار		زهر در کاسه دیرم ای نکویار
میم خون گریه ساقی ناله مطرب		مصاحب این سه دیرم ای نکویار

□

اگر دستم رسد بر چرخ گردون		از او پرسم که این چین است و آن چون
یکی را میدهی صد ناز و نعمت		یکی را نان جو آلوده در خون

□

چه باغ است اینکه دارش آذرینه		چه دشت است اینکه خونخوارش زمینه
مگر بوم و بر سنگین دلان است		مگر صحرای عشق نازنینه

□

کجا بی جای ته ای بر همه شاه		که مو آیم بدانجا از همه راه
همه جا جای ته مو کور باطن		غلط گفتم غلط استغفرالله

□

کسیکه ره بفریادم برد نی		خبر بر سرو آزادم برد نی
همه خوبان عالم جمع گردند		کسیکه یادت از یادم برد نی

□

به هر شام و سحر گریم بکوئی		که جاری سازم از هر دیده جوئی
مو آن بی طالعم در باغ عالم		که گل کارم بجایش خار روئی

□

سمن زلفا بری چون لاله دیری		ز نرگس ناز در دنباله دیری
از آن رو سه بمهرم بر نیاری		که در سرناز چندین ساله دیری

□

شبی نالم شبی شبگیر نالم		ز جور یار و چرخ پیر نالم
گهی همچون پلنگ تیر خورده		گهی چون شیر در زنجیر نالم

□

وای آن روزی که قاضی مان خدا بی		به میزان و صراطم ماجرا بی
بنوبت میروند پیر و جوانان		وای آنساعت که نوبت زان ما بی