قسمت اول

دلا خوبان دل خونین پسندند		دلا خون شو که خوبان این پسندند
متاع کفر و دین بی‌مشتری نیست		گروهی آن گروهی این پسندند

□

دلا پوشم ز عشقت جامه‌ی نیل		نهم داغ غمت چون لاله بر دیل
دم از مهرت زنم همچون دم صبح		وز آن دم تا دم صور سرافیل

□

بی ته اشکم ز مژگان تر آیو		بی ته نخل امیدم نی بر آیو
بی ته در کنج تنهائی شب و روز		نشینم تا که عمرم بر سر آیو

□

به والله و به بالله و به تالله		قسم بر آیه‌ی نصر من الله
که دست از دامنت من بر ندارم		اگر کشته شوم الحکم لله

□

دلی همچون دل نالان مو نه		غمی همچون غم هجران مو نه
اگر دریا اگر ابر بهاران		حریف دیده‌ی گریان مو نه

□

من آن مسکین تذروبی پرستم		من آن سوزنده شمع بی‌سرستم
نه کار آخرت کردم نه دنیا		یکی خشکیده نخل بی‌برستم

□

مکن کاری که پا بر سنگت آیو		جهان با این فراخی تنگت آیو
چو فردا نامه خوانان نامه خونند		تو وینی نامه‌ی خود ننگت آیو

□

غم عالم نصیب جان ما بی		بدور ما فراغت کیمیا بی
رسد آخر بدرمان درد هرکس		دل ما بی که دردش بیدوا بی

□

خوشا آنانکه هر شامان ته وینند		سخن با ته گرند با ته نشینند
مو که پایم نبی کایم ته وینم		بشم آنان بوینم که ته وینند

□

دو زلفانت گرم تار ربابم		چه میخواهی ازین حال خرابم
ته که با مو سر یاری نداری		چرا هر نیمه شو آیی بخوابم