جمشید بنده در دولتسرای ماست
|
|
خورشید شمسهی حرم کبریای ماست
|
جعد عروس ماهرخ حجلهی ظفر
|
|
گیسوی پرچم علم سدرهسای ماست
|
آن اطلس سیه که شب تار نام اوست
|
|
تاری ز پردهی در خلوتسرای ماست
|
کیوان که هست برهمن دیر شش دری
|
|
با آن علو مرتبه مامور رای ماست
|
گر زیر دست ما بود آفاق دور نیست
|
|
کافلاک را چو درنگری زیر پای ماست
|
بنمای ملکتی که نباشد خللپذیر
|
|
ور زانک هست مملکت دیرپای ماست
|
تا چتر ما همای هوای ممالکست
|
|
فر همای سایهی پر همای ماست
|
ما تاج تارک خلفای زمانهایم
|
|
وآئینهی جمال خلافت لقای ماست
|
خورشید آتشین رخ گیتی فروز چرخ
|
|
عکسی ز جام خاطر گیتی نمای ماست
|
خواجو سزد که بندهی درگاه ما بود
|
|
چون شاه هفت کشور گردون گدای ماست
|