| گر بیاری دست تا عرش مجید | دم مزن یک ساعت از هل من یزید | |
| خویش را در بحر عرفان غرق کن | ورنه باری خاک ره بر فرق کن | |
| گرنه‌ای ای خفته اهل تهنیت | پس چرا خود را نداری تعزیت | |
| گر نداری شادیی از وصل یار | خیز باری ماتم هجران بدار | |
| گر نمی بینی جمال یار تو | خیز منشین، می‌طلب اسرار تو | |
| گر نمی‌دانی طلب کن شرم دار | چون خری تا چند باشی بی‌فسار |