| گر شود آن خلط و آن خون کم ازو | زشت‌تر نبود درین عالم ازو | |
| آنک حسن او ز خلط و خون بود | دانی آخر کان نکویی چون بود | |
| چند گردی گرد صورت عیب جوی | حسن در غیبست، حسن از غیب جوی | |
| گر برافتد پرده از پیشان کار | نه همی دیار ماند نه دیار | |
| محو گردد صورت آفاق کل | عزها کلی بدل گردد به ذل | |
| دوستی صورتی مختصر | دشمنی گردد همه با یک دگر | |
| وانک او را دوستی غیبیست | دوستی اینست کز بی عیبی است | |
| هرچ نه این دوستی ره گیردت | بس پشیمانی که ناگه گیردت |