| چو بام فتح گشادی ز چتر لعل گشاد | همای چتر تو از دامن ظفر روزه | |
| کسی که سرکشد از طاعت تو یک سر موی | هبا شمر تو نماز وی و هدر روزه | |
| خدایگانا شعر لطیف را عطار | ردیف کرد به مدح تو سر به سر روزه | |
| منم که ختم سخن بر من است و زهره کراست | که صد سخن بگشاید بدیهه بر روزه | |
| همیشه تا شب و روز است عید روزی باد | هزار عیدت و عیدیت باد هر روزه |