کز هرچه دیدهای تو ز عطار ناپسند | کانرا نبودهای تو به وجهی پسند کار | |
چون با در تو گشت و پشیمان شد از گناه | وز فعل خویش خیره فروماند و شرمسار | |
عفوش کن و ببخش تو دانی که لایق است | تا جرم آفریده کرم ز آفریدگار |
کز هرچه دیدهای تو ز عطار ناپسند | کانرا نبودهای تو به وجهی پسند کار | |
چون با در تو گشت و پشیمان شد از گناه | وز فعل خویش خیره فروماند و شرمسار | |
عفوش کن و ببخش تو دانی که لایق است | تا جرم آفریده کرم ز آفریدگار |