| هستند ز نیمروز تا شب | در خدمت او مهتران ایران | |
| واو نیز به خدمت همی‌شتابد | مکروه جهان دور بادش از جان | |
| ای بار خدای بلند همت | معروف به رادی و فضل و احسان | |
| خواهنده همیشه ترا دعاگوی | گوینده همه ساله آفرینخوان | |
| این عز ترا خواسته ز ایزد | وان عمر ترا خواسته ز یزدان | |
| جاوید زیادی به شادکامی | شادیت برافزون و غم به نقصان | |
| نوروز تو فرخنده و خجسته | کار تو چو کردار تو به دو جهان | |
| کردار تو نیکوتر از تعبد | زیرا که نکو دینی و مسلمان | |
| مخدوم زیادی و تو مبادی | از خدمت شاه جهان پشیمان |