| بدین خرمی جهان، بدین تازگی بهار | بدین روشنی شراب، بدین نیکویی نگار | |
| یکی چون بهشت عدن یکی چون هوای دوست | یکی چون گلاب بلخ یکی چون بت بهار | |
| زمین از سرشک ابر، هوا از نسیم گل | درخت از جمال برگ، سر که ز لاله‌زار | |
| یکی چون پرند سبز، یکی چون عبیر خوش | یکی چون عروس خوب، یکی چون رخان یار | |
| تذرو عقیق روی، کلنگ سپیدرخ | گوزن سیاه چشم، پلنگ ستیزه کار | |
| یکی خفته بر پرند، یکی خفته بر حریر | یکی رسته از نهفت، یکی جسته از حصار | |
| ز بلبل سرود خوش، ز صلصل نوای نغز | ز ساری حدیث خوب، ز قمری خروش زار | |
| یکی بر کنار گل، یکی در میان بید | یکی زیر شاخ سرو، یکی بر سر چنار | |
| هوا خرم از نسیم، زمین خرم از لباس | جهان خرم از جمال، ملک خرم از شکار | |
| یکی مشک در دهان، یکی حله بر کتف | یکی آرزو به دست، یکی دوست در کنار | |
| زمانه شده مطیع، سپهر ایستاده راست | رعیت نشسته شاد، جهان خوش به شهریار | |
| یکی را بدو نیاز، یکی را بدو شرف | یکی را بدو امید، یکی را بدو فخار | |
| ازان عادت شریف، ازان دست گنج بخش | ازان رای تیزبین، ازان گرز گاوسار | |
| یکی خرم و بکام، یکی شاد و کامران | یکی مهتر و عزیز، یکی خسته و فگار | |
| مصافش به روز رزم، سپاهش به روز عرض | بساطش به روز بزم، سرایش به روز بار | |
| یکی کوه پر پلنگ، یکی بیشه پر هزبر | یکی چرخ پر نجوم، یکی باغ پر نگار | |
| امیران کامران، دلیران کامجوی | هزبران تیز چنگ، سواران کامگار | |
| یکی پیش او به پای ، یکی در جهان جهان | یکی چون شکال نرم ، یکی چون پیاده خوار | |
| کمند بلند او ، سنان دراز او | سبک سنگ تیر او ، گران گرز هر چهار | |
| یکی پیش نصرتست، یکی بازوی ظفر | یکی نایب قضا، یکی قهر کردگار |