| زر چو کاهست و دست راد تو باد | پیشگاه خزانه‌ی تو مهب | |
| خلق را برتر از پرستش تو | نیست چیزی پس از پرستش رب | |
| هر که را دستگاه خدمت تست | بس عجب نیست گر بود معجب | |
| با همه مهتران یکیست به کسب | هر که را خدمتت بود مکسب | |
| از پی خدمت مبارک تو | مهتران کهتری کنند طلب | |
| مر ترا معجزاتهای قویست | زیر شمشیر تیز و زیر قصب | |
| روز هیجا که برکشی ز نیام | خنجری چون زبانه‌ای ز لهب، | |
| نشناسد ز بس طپد مریخ | که حمل برج اوست یا عقرب | |
| هر کجا جنگ ساختی، بر خون | بتوان راند زورق و زبزب | |
| هر که با تو به جنگ گشت دچار | با ظفر نزد او یکیست هرب | |
| دشمنت هر کجا نگاه کند | یا نهان جای اوست یا مهرب | |
| مسکن دشمن تو بود و بود | هر زمینی کز او نروید حب | |
| ای به آزادگی و نیکخویی | نه عجم چون تو دیده و نه عرب | |
| آنچه تو کرده‌ای به اندک سال | اندر اخبار خوانده نیست و هب | |
| بازگیری به تیغ روز شکار | گرگ را شاخ و شیر را مخلب | |
| باز کردی به تیغ وقت شکار | پیل را ناب و استخوان و عصب | |
| جز تو نگرفت کرگ را به کمند | ای ترا میر کرگگیر لقب | |
| بس مبارز که زیر گرز تو کرد | پشت چون پشت مردم احدب | |
| کشتن شیر شرزه‌ی تبت | چشم زخم تو شاه بود سبب | |
| تا بود «سیستان» برابر «بست» | تا بود «کش» برابر «نخشب» |