| گویند کز تبی ملک الشرق درگذشت | ای قهر زهردار الهی چنین کنی | |
| مرگ از سر جوان جهان‌جوی تاج برد | ای مرگ ناگهان تو تباهی چنین کنی | |
| شاهی خدای راست که حکم این چنین کند | او را بدو نمود که شاهی چنین کنی |
□
| خاقانی است بلبل عنقا سخن ولی | عنقاست کبک هم صفت اوش چون نهی | |
| خاقانیا زمانه تو را پند می‌دهد | پندار چه تلخ هست کم از نوش چون نهی | |
| بر خازنان فکر مبارش ز راه گوش | چون موم خازنانش پس گوش چون نهی |
□
| پاکا ملکا قد فلک را | جز بهر سجود خم نکردی | |
| جلاب خواص درد سر را | الا به سپیده دم نکردی | |
| بر من که پرستشت نکردم | در ناکردن ستم نکردی | |
| آن چیست که از بدی نکردم | وآن چیست که از کرم نکردی | |
| گفتی که کنم جزای جرمت | چون وقت رسید هم نکردی | |
| خاقانی را که مرغ عشق است | جز نامزد حرم نکردی |
□
| ای بزم تو فروخته رایات خرمی | در شان عهدت آمده آیات محکمی | |
| از غایت احاطت و از قوت و شرف | هم جرم آفتابی و هم چرخ اعظمی | |
| وقت است کز برای هلاک مخالفان | افلاک را کنی به سیاست معلمی | |
| بر آسمان فتح خرامی چو آفتاب | از برج خرمی به سوی چرخ خرمی |
□
| گفتی که سپاس کس مبر بیش | کز دهر به بخت نیک زادی | |
| آری منم از دعای پیران | خورده بر کشت‌زار شادی | |
| باقی شدم از هدایت عم | کاموخت مرا ملک نهادی | |
| عم کرد مرا دعا گه نزغ | گفت افضل شرق و غرب بادی |