| مدار ملک جهان بر مجاهد الدین است | که چرخ بارگه احتشام او زیبد | |
| امیر عادل سلطان دل و خلیفه همم | که حصن شام و عرب از حسام او زیبد | |
| قباد قلعه ستان قهرمان افسر بخش | که صاحب افسر ایران غلام او زیبد | |
| نه نه قباد مخوان کیقباد خوانش از آنک | قباد چاوش روز سلام او زیبد | |
| اتابک است ز بهر نشام گوهر ملک | ملک شهی که مجاهد نظام او زیبد | |
| دوم نظام و سوم جعفر است لا ولله | که داغ ناصیه‌ی هر دو نام او زیبد | |
| فلک جنیبه کش اوست بلکه از سر قدر | جنیبه‌وار فلک در لگام او زیبد | |
| حلی گردن خورشید و طوق جید اسد | ز عکس خنجر مریخ فام او زیبد | |
| جهان به پرچم و طاس و رماح او نازد | کز این دو مادت نور و ظلام او زیبد | |
| سوار همتش از عرش مرکبی دارد | که زیور شه انجم ستام او زیبد | |
| فراخ بال کند عدل تنگ قافیه را | چنان که چرخ ردیف دوام او زیبد | |
| بلند بال کند جود پست قامت را | چنان که عرش به بالای نام او زیبد | |
| طراز خاصه ز اقبال عام او شاید | حصار عامه ز انعام عام او زیبد | |
| اگر زمانه ز نام کرام حرز کند | مجاهد الدین حرز کرام او زیبد | |
| هنوز عهد مقامات مهدی ار نرسید | امیر عادل قائم مقام او زیبد | |
| کسی که درگه جنت مثال او بگذاشت | حمیم دوزخیان قوت کام او زیبد | |
| نعامه‌ای که به ترک هوای مرغان گفت | ز خبث آتش و آهن طعام او زیبد | |
| به پای همت او هفت چرخ شش گام است | که فرق هشت جنان زیر گام او زیبد | |
| روان حاتم طائی و جان معن یمن | زکات خواه سخای مدام او زیبد | |
| مگر که بخل شبی بر کرم شبیخون کرد | چنان که از صفت ناتمام او زیبد |