| سگ سگ است راچه بیاغالندش | کاستخوان خواره‌ی شیر اجم است | |
| باد در سبلت نااهل مدم | گرچه نااهل خریدار دم است | |
| تو غرورش دهی او چیره شود | ظن برد کو نه رهی، ابن‌عم است | |
| بیش بر جای خدم ننشیند | ایمه مخدوم چه جای خدم است | |
| کهتر از فر مهان نامور است | بیدق از خدمت شه محتشم است | |
| هر فروتر به بزرگی است عزیز | هر پیمبر به خدا محترم است | |
| مهتر ار چه بزند بنوازد | که یکی لا و هزارش نعم است | |
| گه کند تندی و گه بخشش از آنک | بحر تند است و گهربخش هم است | |
| مهتر آن به که درشت است نه نرم | که درشتی صفت فحل رم است | |
| خارپشت است کم آزار و درشت | مار نرم است و سراپای سم است | |
| از درشتی است سفن قائم تیغ | که بر او تکیه‌گه روستم است | |
| آب نرم است ولی خائن طبع | ساده رنگ است ولی پیچ و خم است | |
| سنگ در عین درشتی است امین | لاجرم گاه محک گه حکم است | |
| آب را سنگ است اندر بر از آنک | سنگ را بچه‌ی خور در شکم است | |
| جملةالامر سری را ز سفینه | فرق کن کاین ملک است آن حشم است | |
| غصه مفزای سران را به ستیز | خاصه کانفاس سران مغتنم است | |
| بی‌سران را سر و گردن مفراز | برمزن دوش که ما را چه غم است | |
| پس مگو کایمه همه آدمی‌اند | آدمی هست که شیطان شیم است | |
| در بزرگی جسدشان منگر | که دل خرد بزرگ از همم است | |
| از خلال ملکان فرق بکن | تا عصا کان ز شبان غنم است |