| حضرت ستر معلا دیده‌ام | ذات سیمرغ آشکارا دیده‌ام | |
| قاف تا قافم تفاخر می‌رسد | کز حجاب قاف عنقا دیده‌ام | |
| در صدف در است و در حوت آفتاب | حضرتی کز پرده پیدا دیده‌ام | |
| در مدینه قدس مریم یافتم | در حظیره‌ی انس حوا دیده‌ام | |
| حضرت بلقیس بانوی سبا | بر سر عرش معلا دیده‌ام | |
| چشم زرقا را کشیده کحل غیب | هم به نور غیب بینا دیده‌ام | |
| انیت بلقیسی که بر درگاه او | هدهد دین را تولا دیده‌ام | |
| اینت زرقائی که چشم خضر ازو | محرم کحل مسیحا دیده‌ام | |
| من کیم خواه از یمن خواه از عرب | کاین چنین بلقیس و زرقا دیده‌ام | |
| قیصر از روم و نجاشی از حبش | بر درش بهروز و لالا دیده‌ام | |
| روز جوهر نام و شب عنبر لقب | پیش صفه‌اش خادم آسا دیده‌ام | |
| جوهر و عنبر سپید است و سیاه | هر دو را محکوم دریا دیده‌ام | |
| آب دست و خاک پایش را ز قدر | نشره‌ی رضوان و حورا دیده‌ام | |
| پیشگاه حضرتش را پیش کار | از بنات‌النعش و جوزا دیده‌ام | |
| آن سه دختر و آن سه خواهر پنج وقت | در پرستاری به یک جا دیده‌ام | |
| هفت خاتون را در این خرگاه سبز | داه این درگاه والا دیده‌ام | |
| بر درش بسته میان خرگاه‌وار | شاه این خرگاه مینا دیده‌ام | |
| بر لب بحر کفش خورشید و ابر | قربه‌ی زرین و سقا دیده‌ام | |
| در کف بخت بلندش ز اختران | هفت دستنبوی زیبا دیده‌ام | |
| میوه‌ی شاخ فریبرز ملک | هم به باغ ملک آبا دیده‌ام |