| ای باغ جان که به ز لبت نوبری ندارم | یاد لبت خورم می سر دیگری ندارم | |
| طوق غم تو دارم بر طاق از آن نهم دل | کز طوق تو برون سر در چنبری ندارم | |
| عید منی و شادی می‌بینم از هلالت | دیوانه‌ام که جز تو مه‌پیکری ندارم | |
| عشق از سرم درآمد وز پای من برون شد | زان است کز غم تو پا و سری ندارم | |
| خاقانیم به جان بند در ششدر فراقت | مهره کجا نهم که گشاد دری ندارم | |
| شروان سراب وحشت، من تشنه بیژن آسا | جز درگه تهمتن آبش‌خوری ندارم | |
| سردار تاجداران هست آفتاب و دریا | نیلوفرم که بی‌او نیل و فری ندارم | |
| محمود همت آمد، من هندوی ایازش | کز دور دولتش به دانش خری ندارم | |
| جان را کنم غلامش عغنبر به داغ فرمان | کان بحر دست را به زین عنبری ندارم | |
| یاجوج ظلم بینم والا سداد رایش | از بهر سد انصاف اسکندری ندارم | |
| او هود ملت آمد بر عادیان فتنه | الا سپاه خشمش من صرصری ندارم | |
| نامردم ار ز جعفر برمک به یادم آید | هر فضله‌ای از آنها چون جعفری ندارم | |
| لافد زمانه ز اقلیم در دودمان رفعت | کز ملت مسیحا خود قیصری ندارم | |
| بطریق دید رویش گفتا که در همه روم | از قیصران چنان تو دین‌گستری ندارم | |
| نسطور دید آیت مسطور در دل او | گفت از حواریان چو تو حق‌پروری ندارم | |
| ملکای این سیاست فرمانش دید گفتا | در قبضه‌ی مسیح چو تو خنجری ندارم | |
| یعقوب این فراست دورانش دید گفتا | بر پاکی مسیح چو تو محضری ندارم | |
| اسقف ثناش گفتا جز تو به صدر عیسی | بر دیر چارمین فلک رهبری ندارم | |
| مریم دعاش گفت که چون نصرت تو دیدم | از همت یهودی غم خیبری ندارم | |
| عیسی بگفت دست فروکن به فرق امت | کن فرق را ز دست تو به افسری ندارم |