| غصه بندد نفس افغان چکنم؟ | لب به فریاد نفس‌ران چکنم؟ | |
| غم ز لب باج نفس می‌گیرد | عمر در کار رصدبان چکنم؟ | |
| نامرادی است چو معلوم امید | دست ندهد، طلب آن چکنم؟ | |
| مشرفان قدرم حسب مراد | چون نرانند به دیوان چکنم؟ | |
| رشته‌ی جان مرا صد گره است | واگشادن همه نتوان چکنم؟ | |
| دوستانم گره رشته‌ی جان | نگشایند به دندان چکنم؟ | |
| کار خود را ز فلک همچو فلک | چون نبینم سر و سامان چکنم؟ | |
| از خم پشت و نقطهای سرشک | قد و رخسار فلک‌سان چکنم؟ | |
| فلک افعی زمرد سلب است | دفع این افعی پیچان چکنم؟ | |
| دور باش دهنش را چو کشف | زاستخوان بیهده خفتان چکنم؟ | |
| ایمه دوران چو من آسیمه‌سر است | نسبت جور به دوران چکنم؟ | |
| چرخ چون چرخ زنان نالان است | دل ز چرخ این همه نالان چکنم؟ | |
| چرخ را هر سحر از دود نفس | همچو شب سوخته دامان چکنم؟ | |
| خاک را هر شبی از خون جگر | چون شفق سرخ گریبان چکنم؟ | |
| ز آتشین آه بن دریا را | چون تیمم‌گه عطشان چکنم؟ | |
| هفت دریا گرو چشم من است | من تیمم به بیابان چکنم؟ | |
| قوتم از خوان جهان خون دل است | زله‌ی همت ازین خوان چکنم؟ | |
| چون بر این خوان نمک بی‌نمکی است | دیده از غم نمک افشان چکنم؟ | |
| بر سر آتش از این بی‌نمکی | گر نمک نیستم افغان چکنم؟ | |
| چون به گیتی نه وفا ماند و نه اهل | ذم اهلیت اخوان چکنم؟ |