| مرا ز هاتف همت رسد به گوش خطاب | کزین رواق طنینی که می‌رود دریاب | |
| زبان مرغان خواهی طنین چرخ شنو | در سلیمان جویی به صدر خواجه شتاب | |
| رواق چرخ همه پر صدای روحانی است | در آن صدا همه صیت وزیر عرش جناب | |
| نظام کشور پنجم اجل رضی الدین | رضای ثانی ابونصر بوتراب رکاب | |
| علی دلی که به ملک یزیدیان قلمش | همان کند که به دین ذوالفقار نصرت یاب | |
| فلک به پیش رکاب وزیر هارون رای | نطاق بسته به هارونی آید اینت عجاب | |
| ستاره بین که فلک را جلاجل کمر است | که بر کمرگه هارون جلاجل است صواب | |
| زهی به دست فلک ظل چو آفتاب رحیم | زهی به کلک زحل سر چو مشتری وهاب | |
| زکات دست تو توفیر سورة الانفال | سفیر جان تو عنوان سورة الاحزاب | |
| دو دست و کلک تودیدم که در تمامی جود | دو قله‌اند ولیکن سه قبله‌ی طلاب | |
| به جان عاقله‌ی کائنات یعنی تو | که کائنات قشور اند و حضرت تو لباب | |
| ولی و خصم تو مخصوص جنت و سقرند | که این ندای قد افلح شنود و آن قدخاب | |
| ملک صفات وزیرا ملک نشان صدرا | به توست قلب من ابریز سلب من ایجاب | |
| به صدر شاه رساندند ناقلان که فلان | گذاشت طاعت این پادشاه رق رقاب | |
| خلاص بود و کنون قلب شد ز سکه بگشت | مزور آمد و خائن چو سکه‌ی قلاب | |
| میان تهی و سر و بن یکی است از همه روی | چو شکل خاتم و چون حرف میم در همه باب | |
| به عز عز مهیمن به حق حق مهین | به جان جان پیمبر به سر سر کتاب | |
| به مهر خاتم دل در اصابع الرحمن | به مهر خاتم وحی از مطالع الاعراب | |
| به مکتب جبروت و به علم القرآن | به مبدء ملکوت و به مبدء الارباب | |
| به خط احسن تقویم و آخرین تحویل | به آفتاب هویت به چارم اسطرلاب |