| که ای بیچاره، روی از خاک بردار! | کزین مشکل تو را آسان شود کار | |
| عزیز مصر مقصود دل‌ات نیست | ولی مقصود او بی‌حاصل‌ات نیست | |
| ازو خواهی جمال دوست دیدن | وز او خواهی به مقصودت رسیدن | |
| مباد از صحبت وی هیچ بیم‌ات! | کزو ماند سلامت قفل سیمت | |
| کلیدش را بود دندانه از موم! | بود کار کلید موم معلوم! | |
| زلیخا چون ز غیب این مژده بشنود | به شکرانه سر خود بر زمین سود | |
| زبان از ناله و لب از فغان بست | چو غنچه خوردن خون را میان بست | |
| ز خون خوردن دمی بی‌غم نمی‌زد | ز غم می‌سوخت اما دم نمی‌زد | |
| به ره می‌بود چشم انتظارش | که کی این عقده بگشاید ز کارش |