| عقل را دل گزیده فرزندیست | روح را هم یگانه دلبندیست | |
| نفس نطقی و روح انسانی | دل تست، این رواست گردانی | |
| علت آن دو چیست؟ حضرت هو | سبب این دو دل، ولی دل کو؟ | |
| زان دو زاد و ز هر دو آزادست | کو یکی و آن یکیش بر بادست | |
| دل کند ناز و خود چنین باشد | خانه پرورد و نازنین باشد | |
| حافظ راز و محرم پرده است | دل از آن رو، که خانه پرورده است | |
| قلب در قلب لشکر ابوین | صالح البنیتست و مصلح بین | |
| واحد اینست و ثالث و ثانی | تو بدان، آنچنانکه میدانی | |
| همچو ترسا مباش سرگردان | رخ ز ثالث ثلاثه برگردان | |
| روح قدسی مدان بجز دل خود | پدر و مادرش روان و خرد | |
| قلبت از جان و از خرد زادست | باز در قلب هر دو استادست | |
| نفس تا از کژی خلاص نیافت | جای در بارگاه خاص نیافت | |
| در وجود تو بر، صلیب دلست | وندرین باغ عندلیب دلست | |
| دل به طفلی سخن سرای آید | دل چو عیسی بر خدای آید | |
| خر عیسی تنست و دل عیسی | این سخن را مدان به تلبیسی | |
| دل عیسی بر آسمان زد چنگ | خر عیسی به ریسمان آونگ | |
| مریم از آسمان بنگریزد | عیسی از آسمان نپرهیزد | |
| ملکی را بر آسمان هشتند | مریمی را به ریسمان رشتند | |
| اندر آن دل کسی ندارد راه | جز کلام خدای و ذکر اله | |
| وگر این دل رها کنی در حال | گربه او را بدرد از چنگال |