| نکته‌ای باز ران از آن دفتر | اندکی باز گو از آن بسیار | |
| شربتی ده، که کم کند جوشش | دارویی کن، که به شود بیمار | |
| احتیاطی بکن در اول روز | تا پشیمان نگردی آخر کار | |
| راز داری به دست کن، که شود | تو رساننده، او پذیرفتار | |
| در ده ار قابلی بود در ده | بده آواز ده بده سالار | |
| کای پسر نامه‌ای رسید از یار | نفسی گوش باش و گوشم دار | |
| چیست این نامه و فغان در شهر؟ | چیست این شور و فتنه در بازار؟ | |
| تو گمانی که می‌رسد معشوق | آن نشانی که می‌رود دلدار | |
| همه در جست و جو و او فارغ | همه در گفت و گو و او بیزار | |
| راه بسیار شد، مرنجان خر | دزد همراه شد، بیفکن بار | |
| نار در زن به خرمن تشویش | بار برنه ز مکمن انکار | |
| خانه در بیشه‌ی الهی بر | سنگ بر شیشه‌ی ملاهی بار | |
| بر سواد سه نقش کش خامه | بر در چار طبع زن مسمار | |
| این مثلث بنه بر آتش ننگ | و آن مربع بریز بر گل‌عار | |
| چون دلیلان مخالفند، بگرد | زین دم آهنج راه بی‌هنجار | |
| در غبارند شاه و لشکر، باش | تا برون آید آن علم ز غبار | |
| راه و شاه و سپاه هر سه یکیست | وین سه گفتن تعدد و تکرار | |
| جز یکی نیست صورت خواجه | کثرت از آینه است و آینه‌دار | |
| آب و آیینه پیش گیر و ببین | که یکی چون دو می‌شود به شمار؟ | |
| سکه‌ی شاه و نقش سکه یکیست | عدد از درهمست و از دینار |