| سر پیوند ما ندارد یار | چون توان شد ز وصل برخوردار؟ | |
| کار ما با یکیست در همه شهر | وان یکی تن نمیدهد در کار | |
| همدمی نیست، تا بگویم راز | محرمی نیست، تا بنالم زار | |
| در خروشم به صیت آن معشوق | در سماعم به صوت آن مزمار | |
| بلبلی هستم اندرین بستان | غلغلی بستم اندرین گلزار | |
| مطربم پرده‌ای همی سازد | که درین پرده نیست کس را بار | |
| منم آن واله پریشان سیر | منم آن عاشق قلندروار | |
| غارت عشق برده نقدم و جنس | رشته‌ی عشوه بسته پودم و تار | |
| رخت فردا کشیده بر در دی | نقد امسال کرده در سر پار | |
| گوش بر چنگ و چشم بر ساقی | جام در دست و جامه در آهار | |
| بر سویدای دل نگاشته خوش | نقش سودای آن بت عیار | |
| همه مستان بهوش می‌آیند | مست ما خود نمی‌شود هشیار | |
| هر کسی را بقدر خود روزیست | من همان روز دیدم این شب تار | |
| بر کنارم همی کشند، ار نی | در میان زود بستمی زنار | |
| می‌برد قاصد زمین و زمان | می‌دهد جنبش خزان و بهار | |
| نکهت زلفش از شمال و جنوب | نامه‌ی عشقش از یمین و یسار | |
| همه پویندگان آن راهند | همه جویندگان آن دیدار | |
| اوحدی، گر حکایتی داری | فرصتست این زمان، بیا و بیار | |
| سخنی زان رخ نهفته بگوی | نفسی زین دل گرفته بر آر | |
| میوه پختست ریزشی می‌کن | ابر تندست قطره‌ای می‌بار |