ابیات پراکنده از مثنوی‌های اوزان دیگر مثنوی بحر مضارع

ای بلبل خوش آوا، آوا ده ای ساقی ، آن قدح باما ده

جوانی گسست و چیره زبانی طبعم گرفت نیز گرانی

با صد هزار مردم تنهایی بی صد هزار مردم تنهایی